ارزیابی تولید ورمی کمپوست از بقایای گیاهان مختلف زراعی و تاثیر آن بر عملکرد گیاه ماش (vigna radiata l.)

به منظور ارزیابی تولید کود ورمی‏کمپوست از بقایای گیاهان مختلف و تأثیر نوع بقایای گیاهی بر خصوصیات کرم‏های خاکی فعال در ورمی‏کمپوست آزمایشی درسال 1392 در محیط گلخانه‏ی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. طرح آزمایشی فاکتوریل با سه تکرار بود. عامل اول نوع بقایای گیاهی (برنج، ذرت، گندم و نیشکر به همراه تیمار شاهد) و عامل دوم نسبت وزنی بقایای گیاهی (30، 40 و 50 درصد در بستر ماده‏ی آلی اولیه) بود. خصوصیات کرم مانند تعداد، وزن، مرحله‏ی رشدی (بالغ و نابالغ) و همچنین خصوصیات وزنی ورمی کمپوست نهایی اندازه گیری شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که هم نوع بقایای گیاهی و هم درصد وزنی آن‏ها اثر معنی داری بر وزن و تعداد کرم های فعال در ورمی‏کمپوست داشت. بیشترین وزن کل کرم (3/352 گرم) مربوط به استفاده از بقایای گندم با نسبت وزنی 50 درصد بود. بیشترین تعداد کل کرم (7193) مربوط به استفاده از بقایای برنج با نسبت وزنی 30 بود. همچنین بیشترین مقدار کود ورمی کمپوست تولید شده (6/3288 گرم) و بیشترین ضریب تبدیل ماد‏ه‏ی آلی به ورمی کمپوست (29/83%) در کاربرد بقایای گندم به میزان 50 درصد به دست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه ماش (g/m2 5/188) و عملکرد بیولوژیکی (g/m2 45/476) ماش مربوط به ورمی کمپوست تولید شده از بقایای برنج با درصد وزنی 40 درصد بود. در مجموع این نتایج نشان می دهد که چنان‏چه به جای کاربرد مستقیم بقایای گیاهی، این ترکیبات در فرآیند تولید ورمی کمپوست قرار گیرند، کیفیت شیمیایی یا به عبارتی وضعیت عناصر غذایی آن ها بهبود خواهد یافت.